قناعات

وبعد مافضلت كتيييير أوى عندى أمل انى فى يوم من الأيام هقابل شيخ من الشيوخ الأفاضل المحترمين اللى هثق فى كلامه فعلا وهسأله عن حاجات كتير أوى محيّرانى وهيقنعنى أكيد بكلامه بدون ما أحس إنه بيفسر حاجة غلط أو بيهوّل أو بيمشى مع الماشى ..
وفقدت الأمل برده إنى أقابل حد محترم كدا وعاقل وعارف طريقه أو وصل لطريقه بمعنى أصح وبرده أهريه أسئلة عن الحياه اللى احنا عايشينها ومطبّتها والسواد الحالك اللى عمال يمتد من حوالينا شوية بشوية ده لحد ماقرّب يغطى أحلامنا خالص ..
بعد مافقدت الأمل فى إنى أقابل حد يقولى فعلاً ايه الصح دلوقتى وايه الغلط ,,
جارى تكوين قناعاتى الخاصة عن كووووووووووووووووووووووووووووول شىء .. ومش مهم رأى أى حد تانى .

سأتطور عندما أتوقف عن إلقاء اللوم فى كل خطأ أو نقص على الآخرين ..

أكتر حاجة مضايقانى فى نفسى إنى بقيت شبه ناس ماكنتش أحب أبقى زيهم 
بقيت  بتعامل فى حاجات كتير زى ما الغالبية بتتعامل .. مش زى ما أحب انى اتعامل 

بقيت شبههم مش شبهى ! 
مرهق أوى احساس انك تقول حاجة أو تعمل حاجة وانت عارف ان ده مش إنت :(